گوش به زنگ

دبرنا

هنوز کسی نمی داند اسم دقیقش «دبرنا» است یا «دبلنا» اما با این وجود در شکل برگزاری اش اختلافی بین علمای فن نیست؛ هر کسی چهارتا کارت چهارخانه دارد که توی بعضی خانه هایش اعدادی از یک تا ۹۹ نوشته شده. کیسه سفیدی هم هست که تویش مهره هایی در همین بازه وجود دارند.

در هر دور از بازی، به هر کس چند کارت می رسد و یک نفر کیسه را دستش می گیرد و شروع می کند به هم زدن مهره ها. بعد مثلا سه تا مهره را بیرون می کشد و عددش را می خواند. اگر شماره مهره با شماره یکی از خانه های کسی یکی باشد، مهر به او داده می شود تا روی همان خانه بگذارد. بقیه هم اگر این شماره را داشته باشند، باید با نخودی، لوبیایی چیزی پرش کنند. هر کسی خانه هایش را پر کند، این دست را برده. بعدش کیسه دست به دست می چرخد و همین چرخه ادامه پیدا می کند. همانطور که ملاحظه می فرمایید، دبرنا از معدود بازی هایی است که جرزنی در آن کاری را پیش نمی برد و همه چیز به شانس و اقبال شما برمی گردد. به خاطر همین جماعت کثیری هستند که به اصل فلسفه بازی بودن آن شک دارند و از خودشان می پرسند مگر بازی بی کلک و جرزنی هم وجوددارد؟

راز جنگل

این از آن بازی های قدیمی ایرانی است که هنوز هم جذابیتش را حفظ کرده. در این بازی، ۱۳ درخت و ۱۳ پولک و ۱۳ کارت وجود دارد به علاوه شش مهره برای بازیکنان و دو تاس. هر کدام از کارت ها و پولک ها شکل یک گنجینه دارند (یعنی ۱۳ گنجینه در بازی هست) که باید پیدا شوند. پولک ها زیر درخت ها چسبانده می شوند. درخت ها بر زده شده و در جاهای مخصوص قرار می گیرند. بعد یک کارت (گنجینه) رو می شود و بازیکن ها با تاس انداختن باید خود را به درخت ها نزدیک کنند تا بتوانند زیر درخت (پولک ها) را ببینند و گنجینه مورد نظر را پیدا کنند.

ضمن بازی هر بازیکن باید حواسش به بازی نفرات دیگر باشد چون فرد ممکن است جای گنجینه را پیدا کرده و دارد خودش را به قلعه می رساند تا بتواند محل را اعلام کند. با پیدا شدن یک گنجینه، کارت دیگری رو می شود و دوباره بازیکنان به دنبال گنج جدید می گردند. کسی که زودتر بتواند سه گنج را پیدا کند، برنده است. البته بازی به این سادگی هم نیست و قواعد بیشتری دارد که بازی را هیجان انگیز می کند.