گوی سرگردان کوچک

رانی پارک 16(شش پا)

این بازی را می توان گروهی از 2 تا 6 بازیکن انجام داد. ابتدا به هر بازیکن تعداد مشخصی مهره داده می شود و باقی مانده مهره ها درون کیسه ریخته می شود (به عنوان بانک ) . یکی از مهره های بانک را وسط قرار می دهیم و پرچم شروع را روی آن می گذاریم. هر مهره 6 پا یک رنگ دارد که بازیکنان باید به نوبت با توجه به رنگ ها ی مهره ها ، مهره های خود را روی زمین بچینند و پاهای هم رنگ را به هم متصل نمایند ، بازی تا جایی ادامه دارد که یک بازیکن زودتر مهره های دستش را به صفحه بازی انتقال دهد.

دبرنا

هنوز کسی نمی داند اسم دقیقش «دبرنا» است یا «دبلنا» اما با این وجود در شکل برگزاری اش اختلافی بین علمای فن نیست؛ هر کسی چهارتا کارت چهارخانه دارد که توی بعضی خانه هایش اعدادی از یک تا ۹۹ نوشته شده. کیسه سفیدی هم هست که تویش مهره هایی در همین بازه وجود دارند.

در هر دور از بازی، به هر کس چند کارت می رسد و یک نفر کیسه را دستش می گیرد و شروع می کند به هم زدن مهره ها. بعد مثلا سه تا مهره را بیرون می کشد و عددش را می خواند. اگر شماره مهره با شماره یکی از خانه های کسی یکی باشد، مهر به او داده می شود تا روی همان خانه بگذارد. بقیه هم اگر این شماره را داشته باشند، باید با نخودی، لوبیایی چیزی پرش کنند. هر کسی خانه هایش را پر کند، این دست را برده. بعدش کیسه دست به دست می چرخد و همین چرخه ادامه پیدا می کند. همانطور که ملاحظه می فرمایید، دبرنا از معدود بازی هایی است که جرزنی در آن کاری را پیش نمی برد و همه چیز به شانس و اقبال شما برمی گردد. به خاطر همین جماعت کثیری هستند که به اصل فلسفه بازی بودن آن شک دارند و از خودشان می پرسند مگر بازی بی کلک و جرزنی هم وجوددارد؟